Jeden z ciekawszych dokumentów pozostałych po moim ojcu, Eugeniuszu, jest dyplom czeladniczy z 1959 roku. To zaświadczenie o prawie do posługiwania się tytułem czeladniczym w zakresie ślusarstwa samochodowego i motocyklowego wszystkich specjalności. Niezwykłości tego dokumentu polega na tym, że mój tata nie miał w swojej pracy wiele do czynienia z samochodami i motocyklami. Wiedziałem, że jest przede wszystkim spawaczem i pamiętam go jako specjalistę od wykonywania instalacji wodnych i gazowych. Wiadomo jednak, że za młodu pracował w Sanockiej Fabryce Wagonów Sanowag (późniejszym Autosanie), a później w Ośrodku Transportu Leśnego i zapewne tam taki dokument był wymagany.
